Είναι συχνό το φαινόμενο το μέλι μας μετά από ένα χρονικό διάστημα να αρχίζει να κρυσταλλώνει ή να ζαχαρώνει. Καταρχάς πρέπει να ξέρουμε πως είναι φυσικό το μέλι να ζαχαρώνει και είναι ένα φαινόμενο που οφείλεται στη γλυκόζη που υπάρχει σε αυτό.
Ένα μέλι με μεγάλη περιεκτικότητα σε γλυκόζη, όπως το ανθόμελο ή το ερείκης θα κρυσταλλώσει γρήγορα ενώ ένα μέλι με μικρή περιεκτικότητα σε γλυκόζη όπως το θυμαρίσιο θα χρειαστεί 1 χρόνο. Τα μέλια από κωνοφόρα κρυσταλλώνουν πολύ δύσκολα και μπορεί να χρειαστούν να περάσουν αρκετά χρόνια, 2 έως 3, για να το δούμε ζαχαρωμένο.
Το μέλι μας μπορεί να ζαχαρώσει με δύο τρόπους ομοιόμορφα και ανομοιόμορφα. Όταν κρυσταλλώνει ομοιόμορφα σχηματίζονται κρύσταλλοι ομοιόμορφα κατανεμημένοι σε όλο τον όγκο του μελιού. Όταν το μέλι μας κρυσταλλώνει ανομοιόμορφα τότε σχηματίζονται μεγάλοι κρύσταλλοι οι οποίοι βυθίζονται στον πάτο του βάζου μας. Σε αυτή την περίπτωση το μέλι μας δεν έχει ωραία εμφάνιση ενώ μπορεί να ξινίσει.
Για να επαναφέρουμε το μέλι μας στην αρχική του ρευστή κατάσταση πρέπει να το τοποθετήσουμε σε μπεν μαρί και σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία να το αφήσουμε να επανέλθει. Το κόλπο για να μην κρυσταλλώσει πάλι το μέλι μας είναι να το κρατάμε σε στεγνό και δροσερό μέρος και σίγουρα όχι στο ψυγείο.
